یادداشت 127: بخشي از از ديدگاه مردمان نسبت به علم نوشته اي از استيون هاوكينگ

برگرفته از كتاب «سياهچاله و جهانچه ها و مقالات ديگر» نوشته استيون هاوكينگ چاپ 1993

… كاهش تنشهاي ميان غرب و شرق بر اثر پايان جنگ سرد موجب پس رفتن واهمه جنگ هسته اي از وجدان آگاه بشر شده است، اما خطر تا زماني كه جنگ افزار كافي براي كشتن چندين برابر جمعيت جهان وجود دارد، همچنان پابرجاست. در شوروي سابق و در آمريكا، جنگ افزارهاي هسته اي آماده اند تا همه شهر هاي بزرگ را در نيمكره شمالي نابود سازند. يك اشتباه كامپيوتر با يك نافرماني از سوي مسئولان نگهداري جنگ افزار هاي هسته اي كافي است تا آتش جنگ جهاني را بر افروزد.

نگران كننده تر آنكه قدرت هاي كوچكتري اينك در پي بدست آوردن اين سلاح مرگبار مي باشند. قدرتهاي بزرگ تا كنون به گونه مسئولانه اي رفتار كرده اند اما به قدرتهاي كوچك نظير عراق و پاكستان نميتوان اطمينان كرد. اگر چه جنگ افزار هاي هسته اي كه قدرتهاي كوچك به زودي بدست خواهند آورد ميتواند باعث مرگ ميليونها تن شود، هر چند نسبتا ابتدايي ميباشند و خطر اصلي را تشكيل نميدهند. خطر اصلي آن است كه يك جنگ هسته اي ميان دو قدرت كوچك ميتواند قدرت هاي بزرگ را با زرادخانه هاي عظيمشان به ميدان نبرد بكشاند.

بسيار مهم است كه مردمان خطر را درك كنند و برهمه دولتها فشار بياورند كه با كاهش قابل ملاحظه تسليحات موافقت نمايند. شايد از ميان برداشتن كامل جنگ افزار هاي هسته اي عملي نباشد اما ميتوان با كاستن  از شمار جنگ افزار هاي خطر را كاهش داد.

اگر بتوانيم از يك جنگ هسته اي اجتناب ورزيم، همچنان خطرهاي ديگري وجود دارند كه ميتوانند همه ما را نابود سازند. لطيفه اي هست كه ميگويد علت عدم ارتباط تمدنهاي بيگانه فضايي با بشر آن است كه تمدنها وقتي به مرحله كنوني ما ميرسند، خود را نابود ميسازند. اما من به عقل سليم مردمان بس ايمان دارم و معتقدم كه ميتوانيم خلاف چنين انديشه اي را ثابت نماييم.